จากความตั้งใจเดิมที่จะเป็นวิศวกร เชฟนิคตัดสินใจลองเปลี่ยนเส้นทางมาเป็นเชฟด้วยการเข้าเรียนที่โรงเรียนการทำอาหารที่ Conrad N. Hilton แห่งมหาวิทยาลัยฮุสตันในรัฐเท็กซัส หลังจากจบการศึกษา เขาทำงานในร้านอาหารในอเมริกาจนกระทั่ง ได้รับโอกาสเป็นเชฟในงานซูเปอร์โบวล์ที่เท็กซัส

แต่ว่าความสนใจทางด้านอาหารของเชฟนิค มีจุดเริ่มต้นมาก่อนหน้านั้น ภาพที่เขาจำได้ตั้งแต่สมัยเด็กๆ คือการที่เห็นคุณแม่  ทำอาหารในครัว และทุกครั้งก็จะเห็นรอยยิ้มที่มีความสุขบนใบหน้าของคุณแม่ เลยเกิดความสงสัยว่า การทำอาหารสามารถสร้างความสุขได้จริงหรือ จนวันหนึ่งเส้นทางชีวิตก็นำพาเชฟนิคมาสู่การเป็นเชฟ จากแรงบันดาลใจในวัยเด็กกลายมาเป็นแพชชั่นของเขาในที่สุด 

เชฟนิคมีความมุ่งมั่นที่อยากจะทำอาหารที่สร้างสรรค์มาจากจินตนาการของเขา เป้าหมายหลักนั้นไม่ใช่แค่ความสมบูรณ์แบบ บนจานอาหาร แต่เป็นปรัชญาที่เขาเชื่อมั่น นั่นก็คือการให้ความสําคัญกับการจัดหาส่วนผสมจากท้องถิ่นที่ดีที่สุด และสรรหาวัตถุดิบระดับพรีเมียมจากต่างประเทศ เพื่อนำมาสร้างเป็นผลงานศิลปะชั้นเลิศที่ทานได้ โดยการผสมผสานเทคนิคการทําอาหารไทยแบบดั้งเดิมกับเทคนิคการทำอาหารแบบตะวันตก 

เชฟนิคต้องการนําเสนออาหารรสชาติไทยดั้งเดิมในภาพลักษณ์ที่ดูทันสมัยสู่สายตาชาวโลก ความพิเศษของอาหาร คือความสมดุล ที่เกิดจากการผสมผสานเครื่องเทศและสมุนไพรนานาชนิดเข้ากับเครื่องปรุงแบบฉบับไทย และรังสรรค์ออกมาให้เป็นเมนูอาหารที่มีรสชาติกลมกล่อม และไม่ซับซ้อนจนเกินไป ถูกปากคนที่ได้มารับประทาน ไม่ว่าจะเป็นชาวไทยหรือชาวต่างชาติ